Kimi için İstanbul'un en kalabalık ilçesi. Kimi için en romantik ilçesi. Kimi için Fenerbahçe'nin kalbi. Kimi için se en güzel buluşma noktası olan Boğa heykeline sahip yeri. Vs... Benim içinse yaşam yeri. Kadıköy'e olan aşkımı nasıl dile getirsem bilmiyorum ki! Baştan söyleyeyim konuya tarafsız bakamayacağım, ve size bu yazımda Kadıköyümü anlatmaktan bitiremeyeceğim :-)
Kadıköylü olmam 6 yaşıma rastlar. Şimdi düşünüyorum da iyi ki babamın işi Avrupa yakasından bu yana gelmiş te bizde burda oturmuşuz. Kadıköy'e aşık olmam, onu anlamam lise zamanıma denk gelir. Çünkü gözümüzün açıldığı zamanlardır lise yılları. Okuldan kaçtın mı hop Kadıköy'e. Bir yerde mi buluşacaksın hemen Kadıköy boğa heykeli. Alış verişe mi gideceksin Kadıköy var yahu, nereye gideceksin başka. Sonra karşıya geçerken Kadıköy'den bir simit alıp vapurda martılara atmazsan bir geleneği bozmuşsun demektir. Hele aşıkların mekanı Moda sahili es geçersek yuh olsun bize :-)
Okuldan kaçmayla başlayalım. Lisede ders programımız ilk 4 dersten sonra yarım saat mola daha sonra ise 4 veya 3 ders kadardı. Buradaki yarım saat bizim için milattan önce ve sonra gibiydi. Ya sabahtan Kadıköy'de buluşur internet kafeye gidip Battlefield veya Counter "atar", öğle arasında ise okula geri dönerdik ya da öğle arasından sonra okuldan kaçar öyle Kadıköy'e giderdik. Ama hep bir hedef vardı; Kadıköy. O sabahları buluşup 3-4 saat internette toplu oyun oynamak ne güzeldi. Sonra acıktıysak "patso", "pisikopat", "sosisli", "tavuk döner" yer, ordan da yola çıkardık. Ben bir yerden yoklama fişi bile bulmuştum :-) Yani keyfimiz yerindeydi. Ama her güzelliğin olduğu gibi lise yıllarının da bir sonu geldi ve o günler anılar kütüphanesinde yerini aldı.
Her insanın bir kaç dostu olur. Bir kaç diyorum çünkü dost dediğin herkesle olunmaz, olunamaz. Neyse konu bu değil. Ben de bir kaç dosta sahibim. Bunlardan biri de sizin Photoshop Dersleri yazılarından tanıdığınız Baran'dır. Onla en güzel anılarımız Kadıköy'de olmuştur. Bazen cebimizde 3 kuruş para olmazdı ama biz tok karınla gezerdik. Muhabbet karnımızı doyururdu. Moda sahile gidip BİM'den hem ucuz hem de güvenli sloganıyla aldığımız ıvır zıvırımızı yediğimiz de çok oldu. Ama en güzeli Güneş batarken denizi seyretmek, ve en güzelinden sohbet etmek olurdu. Bugün o günlerden daha biriydi. Baranla yine bir Kadıköy macerası yaşama vakti gelmişti. Uzun zaman da olmuştu buluşmayalı. Her zamanki gibi sevgili boğamızın orda buluşup gezmeye başladık. Gezip yedikten sonra yine gün sonunu Moda sahil de o evlerin dibindeki yamaçta getirdik. Yine yanımızda BİM'den aldığımız navalemizle birlikte. Belkide Moda'da tek sinir olduğumuz şey aşıkları sarmaş dolaş görmek. Biz de insanız bizim sevgilimiz yok diye de bu kadar da işkence yapılmaz ki :-) Şu Baran'la iki kız kardeşi bulsaydık ne güzel olurdu. Bacanak olurduk ne güzel.
Bu arada çok ta komik bir olay oldu Moda sahilde. Ben uzaktan gelen müzik sesini duyup mırıldandığım da abi ben niye duymuyorum gibi bir konuşma geçti. Sonra ben ona
-"abi nasıl duymazsın bak hatta Deniz Seki söylüyor" diye söylendim. Sonra muhabbet arasında kaynadı. Bir ara ben yine
-"abi müzik geliyor bir yerden nasıl duymazsın, bak hatta bu seferde Teoman söylüyor" dediğimde
"-abi yok valla duymuyorum" diyince,
-"abi herhalde bu müziği sadece ben duyuyorum" dedim. Bir ara çok müzik dinlediğimden beynimdeki sesleri duymaya başladığımı bile düşündüm. Tabi bunu aklımdan geçirmemle cebimde taşıdığım medya çalarım aklıma geldi. Meğer benim yol arkadaşım cebimde açılmış :-) Farkedince gülmekten yerlere yarıldık. Sonra Baran bey geçti benle dalgasını.
Kadıköy iskelesi. Günde binlerce insanı ağırlar. Karşının yükünü almış insanları akşamleyin evlerine ulaştıracak yerdir. Sonra sadece stres atmak için bile vapura binilir. Çünkü bilirsiniz eğer yanınızda simit varsa martılar sizi yalnız bırakmaz. Dalgaların çıkardığı o melodi ile adeta havada dans ederler, tabi simit için de yaptıklarını düşünmüyor değilim.
Kadıköy'de şimdi adım atacak yer yok. Ama çok değil daha 55 yıl kadar önce amma da küçükmüş.
Kadıköy'ü anlat anlat bitiremem, en iyisi siz daha fazla sıkılmadan ben de en tatlı yerinde keseyim. Kadıköy'ün eski fotoğraflarını görmek için Kadıköy Belediyesi'nin resim galerisine uğrayabilirsiniz. Hele bir resimde 2-2,5 mt. yağmış karı görünce şok olacaksınız. Bu arada ben de yazım daki resimleri ordan çaldım :-)
Kadıköylü olmam 6 yaşıma rastlar. Şimdi düşünüyorum da iyi ki babamın işi Avrupa yakasından bu yana gelmiş te bizde burda oturmuşuz. Kadıköy'e aşık olmam, onu anlamam lise zamanıma denk gelir. Çünkü gözümüzün açıldığı zamanlardır lise yılları. Okuldan kaçtın mı hop Kadıköy'e. Bir yerde mi buluşacaksın hemen Kadıköy boğa heykeli. Alış verişe mi gideceksin Kadıköy var yahu, nereye gideceksin başka. Sonra karşıya geçerken Kadıköy'den bir simit alıp vapurda martılara atmazsan bir geleneği bozmuşsun demektir. Hele aşıkların mekanı Moda sahili es geçersek yuh olsun bize :-)
Okuldan kaçmayla başlayalım. Lisede ders programımız ilk 4 dersten sonra yarım saat mola daha sonra ise 4 veya 3 ders kadardı. Buradaki yarım saat bizim için milattan önce ve sonra gibiydi. Ya sabahtan Kadıköy'de buluşur internet kafeye gidip Battlefield veya Counter "atar", öğle arasında ise okula geri dönerdik ya da öğle arasından sonra okuldan kaçar öyle Kadıköy'e giderdik. Ama hep bir hedef vardı; Kadıköy. O sabahları buluşup 3-4 saat internette toplu oyun oynamak ne güzeldi. Sonra acıktıysak "patso", "pisikopat", "sosisli", "tavuk döner" yer, ordan da yola çıkardık. Ben bir yerden yoklama fişi bile bulmuştum :-) Yani keyfimiz yerindeydi. Ama her güzelliğin olduğu gibi lise yıllarının da bir sonu geldi ve o günler anılar kütüphanesinde yerini aldı.
Her insanın bir kaç dostu olur. Bir kaç diyorum çünkü dost dediğin herkesle olunmaz, olunamaz. Neyse konu bu değil. Ben de bir kaç dosta sahibim. Bunlardan biri de sizin Photoshop Dersleri yazılarından tanıdığınız Baran'dır. Onla en güzel anılarımız Kadıköy'de olmuştur. Bazen cebimizde 3 kuruş para olmazdı ama biz tok karınla gezerdik. Muhabbet karnımızı doyururdu. Moda sahile gidip BİM'den hem ucuz hem de güvenli sloganıyla aldığımız ıvır zıvırımızı yediğimiz de çok oldu. Ama en güzeli Güneş batarken denizi seyretmek, ve en güzelinden sohbet etmek olurdu. Bugün o günlerden daha biriydi. Baranla yine bir Kadıköy macerası yaşama vakti gelmişti. Uzun zaman da olmuştu buluşmayalı. Her zamanki gibi sevgili boğamızın orda buluşup gezmeye başladık. Gezip yedikten sonra yine gün sonunu Moda sahil de o evlerin dibindeki yamaçta getirdik. Yine yanımızda BİM'den aldığımız navalemizle birlikte. Belkide Moda'da tek sinir olduğumuz şey aşıkları sarmaş dolaş görmek. Biz de insanız bizim sevgilimiz yok diye de bu kadar da işkence yapılmaz ki :-) Şu Baran'la iki kız kardeşi bulsaydık ne güzel olurdu. Bacanak olurduk ne güzel.
Bu arada çok ta komik bir olay oldu Moda sahilde. Ben uzaktan gelen müzik sesini duyup mırıldandığım da abi ben niye duymuyorum gibi bir konuşma geçti. Sonra ben ona
-"abi nasıl duymazsın bak hatta Deniz Seki söylüyor" diye söylendim. Sonra muhabbet arasında kaynadı. Bir ara ben yine
-"abi müzik geliyor bir yerden nasıl duymazsın, bak hatta bu seferde Teoman söylüyor" dediğimde
"-abi yok valla duymuyorum" diyince,
-"abi herhalde bu müziği sadece ben duyuyorum" dedim. Bir ara çok müzik dinlediğimden beynimdeki sesleri duymaya başladığımı bile düşündüm. Tabi bunu aklımdan geçirmemle cebimde taşıdığım medya çalarım aklıma geldi. Meğer benim yol arkadaşım cebimde açılmış :-) Farkedince gülmekten yerlere yarıldık. Sonra Baran bey geçti benle dalgasını.
Kadıköy iskelesi. Günde binlerce insanı ağırlar. Karşının yükünü almış insanları akşamleyin evlerine ulaştıracak yerdir. Sonra sadece stres atmak için bile vapura binilir. Çünkü bilirsiniz eğer yanınızda simit varsa martılar sizi yalnız bırakmaz. Dalgaların çıkardığı o melodi ile adeta havada dans ederler, tabi simit için de yaptıklarını düşünmüyor değilim.
Kadıköy'de şimdi adım atacak yer yok. Ama çok değil daha 55 yıl kadar önce amma da küçükmüş.
Kadıköy'ü anlat anlat bitiremem, en iyisi siz daha fazla sıkılmadan ben de en tatlı yerinde keseyim. Kadıköy'ün eski fotoğraflarını görmek için Kadıköy Belediyesi'nin resim galerisine uğrayabilirsiniz. Hele bir resimde 2-2,5 mt. yağmış karı görünce şok olacaksınız. Bu arada ben de yazım daki resimleri ordan çaldım :-)
Yorumlar
Yorum Gönder