Havanın insan üstündeki etkisi bana göre olağanüstüdür. Öyleki bazen gününüzün berbat geçmesine neden olurken bazense üzerine bir leylalık hissi çökertiyor ve sinirlerinizi alabiliyor. Kimisi için yağmurlu hava hüzünü çağrıştırken; kimisi için altında aşk kelimeleri fısıldamak için bir fırsattır. Benim içinse en güzel hava, kış aylarının kendini hissettirmeye başladığı şu günlerde lodosun o ılık üflemesinin yüzüme çarptığı ve ağaç yapraklarının oradan oraya uçuştuğu havalardır. Rüzgar yüzümü yalayarak geçtiği zaman içimi bir sevinç kaplar hele ayaklarımın altındaki yaprakları hele ki de çınar yapraklarını gördüğüm zaman o ortamdan hiç ayrılmak istemem. Yanımda bir dost, gecenin geç saatlerine kadar ışıl ışıl sokaklarda gezinip sonra da sahile uğramak isterim. Sahilin o huzur dolu fısıldamasını dinledikten sonra huzurla eve gitmek. İşte beni mutlu eden şeylerden biri.
Emektar bostancı tren istasyonunda saat 19 sularında indikten hemen sonra yüzüme çarpan ılık lodosun ve ayaklarıma kadar uzanan çınar yapraklarının bana hissettirdikleriydi bunlar. Öyleki eve minibüsle gelirken o andaki hissi kaybetmeden bunları defterime not aldım. Ve şimdi balkona çıkıp fincanımdaki çayı yavaş yavaş yudumlayıp o havayı soluyup huzur bulmaya gidiyorum.
Ben huzuru bu havada buluyorum, peki siz hangi havada buluyorsunuz?
Ben de aynı duyguları yaşıyorum diyebilirim..
YanıtlaSilHatta ve hatta sonbahar mevsiminin adını değiştirilip aşk mevsimi de denilebilir..Böyle bir şey olsa destekçilerin başını çekerim herhalde..
Çok mu abarttım ne? :D
Rüzgar güzeldir, bir de eşsiz güzellikteki boğaz üzerinde seyreden bir vapurda çayını yudumluyorsan ayrı bir huzur verir insana...
YanıtlaSil12 yıl önce sonbaharın sonunda neler yazmışım. Okuyunca o gün canlandı gözümde. Keşke eskisi gibi yazı yazmak gelse içimden.
YanıtlaSil