Tek Başına Kalmak

Üniversiteye ilk adım attığım günü dün gibi hatırlıyorum. Sıcak bir yaz günü, aklımda onlarca soruyla okul kapısından girmiştim. Sonradan yemekhane olduğunu öğreneceğim bir mekana kurulu kayıt masalarını gidip, ilgili evrakları tek tek kodlayışım bile an ve an gözümde.

Yeni bir şeyle karşılaşmak, onu hayatının önemli bir yerine koyacağını bilmek insanı endişelendirir. Bu ilkokulda da, lisede de aynıdır. Farklı olan sona yaklaştığını bilmek ve daha fazla zorlukla karşılaşacağını tahmin edebilmektir.


Bir çok öğrenci üniversiteyi kazandığı yılı ÖSS stresini atmak için fırsat olarak görür; kimisi "abi şu okulu kazanayım, yatacağım bir yıl..." der. Aslında bu olay bünyenin yaşanılan bu büyük strese karşı geliştirdiği bir korunma mekanizmasıdır. Bu sözleri söyleyen öğrencilerden bazıları bunun farkında bazıları da değildir. Zamanı gelince, üniversite kapısından girmenin verdiği sorumluluğu hissedince çoğu zaman bu hayal çöpe atılır. Ben ÖSS'ye hazırlanırken bu tür hayaller kurar ama her seferinde de "hadi ulen, sen kim yatmak kim" (cümle birebir aynı olmasa da aynı anlamdadır) derdim. Üniversiteyi kazandıktan sonra da aynen dediğim gibi yatma fikrini bir çöpe atıp, hayallerimin peşinden koşmaya karar verdim. Bu koşu öyle bir şey ki bazen engelsiz, bazen engelli, bazen yokuş yukarı bazense yokuş aşağı oluyor. Geçen her yılla birlikte daha fazla olgunlaşıp dalında ağırlaşıyor insan...

Klişe bir cümle olsa da hayat yaşanılarak öğreniliyor. Ne yazık ki doğumdan hemen sonra bir bebeğin annesinin memesine yönelmesi gibi kalıtsal bir refleks değil. Aslında farklı bir açıdan bakıldığında bebeğin de yaptığı şey hayatta kalmak. Ama bu işe nerden başlayacağını bilmekle nasıl götüreceğini bilmek çok farklı şeyler. O nasıl başlayacağını bilse de devamında ailesine ve hayatını oluşturacak şeylere çokça ihtiyaç duyacak.

Bunca nutku niye mi attım? Bilgisayar Destekli Tasarım dersini okul bilgisayarlarının yetersizliği sebebiyle kendi bilgisayarlarımız ile yapacağımızı öğrendiğim için... Kimse "yavrum senin taşınabilir bilgisayarın var mı?" demeden yoluna devam ettiği için... Kimse bu yaşanılan tiraji komik olaya ses etmediği ve yalnız başıma kaldığım için...

Yorumlar

  1. Çok Traji komik bir olay Merak Ettim Hangi üniversite.(Sölede O üniversiteyi Yazmasınlar)

    YanıtlaSil
  2. Merhaba,

    Çok güzel yazmışsın. Ancak şöyle de bir durum var ki; keşke herkesin sorunu senin gibi olsa. İnsanlar artık alıştı ülkedeki çarpıklığa. Peki ben ne yapayım? Memur çocuğuyum, Türkçe öğretmenliği bitirdim. 79,909 puan aldım kpssden. Ağustos, Kasım ve Şubat atamalarının taban puanı 80 olarak açıklandı bizim bölümde. Ben 0,091 puan yüzünden hayata bir ya da birkaç yıl sonra başlamak zorunda kalacağım.

    Ben bunları yaşarken, cebimde param yokken, sigara paramı babamdan alacak durumdayken bu ülkede kimse bana yaptığım şeylerin, açtığım sitelerin yasal olup olmadığının hesabını sorma hakkına sahip değildir !

    YanıtlaSil
  3. Yalnız başına kalmak ne demektir iyi bilirim Mafiamax teşekkürler

    YanıtlaSil
  4. Erzurum'da okuyorsan benimkini ödünç verebilirim. Ciddiyim...

    YanıtlaSil
  5. @CeoXi,
    Kocaeli Üniversitesi Mühendislik Fakültesi. Fakülteyi özellikle belirttim çünkü bu sorun bir tek burda var. Üniversite 1999 depreminden sonra Umuttepe Kampüsü adında yeni bir yerleşkeyi inşaa etmeye başlamış. Mühendislik fakültesinin bir kısmı hariç tüm fakülteler ve üniversite hastanesi orada. Mühendislik fakültesinin de yarısı geçen yıl taşınmıştı. Bizim bölümle bazı bölümler sanırım seneye taşınacak. Yıllardır süre gelen bir kaynak sorunu sebebiyle en son mühendislik fakültesine sıra gelmiş. Artık ne tür dala vereler sürdüyse... Umttepe Kampüsüne öyle bir para yatırmışlar ki yerleşke aynı özel üniversite gibi duruyor. Tabi onca parayı düzgün kullanmazsan proje yarıda kalır. Neyse söylenecek çok şey var.

    @Suat,
    Tabi ki herkesin sorunu kendisine göre büyük geliyor. Ben her gün binlerce sebebten ötürü Allah'a şükür ediyorum. Ancak bu yaşanılanları da bir şekilde dile getirip açıklamak gerek.

    @Serkan,
    Rica ederim, ben de içimi döktüm.

    @İlyas BAT,
    Duyarlılığın için gerçekten teşekkür ederim. Yukarıda da dediğim gibi Kocaeli'nde okuyorum. Aslında sorun bilgisayar bulmak değil. Şimdiye kadar 4 defa sınavlar için lazım oldu, dördünde de sağolsun arkadaşlarım yardımcı oldular. Ancak bu böyle gitmez ki! Okulun eksikliği sebebiyle ben sürekli arkadaşlarımdan bilgisayar istemek zorunda bırakıldığım için kızıyorum.

    Hepinize düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  6. Sıkma canını, Türkiye de oluyor malesef böyle şeyler.

    YanıtlaSil
  7. Abi o yetersizlik sadece orada değil bir çok yerde mevcut olması lazım. Bizde zamanında döküntü amd işlemcili bilgisayarları 2-3 bazende 4 kişi kullanırdık. :) Ama içimizde mutlu olanlarda vardı. İşi bilmeyip arka planda kalmak isteyenlerin işine gelen bir durumdu. (:

    YanıtlaSil
  8. hayat böyle acımasızdır..

    YanıtlaSil
  9. Valla önemli olan okulun sorunuysa biz yanındayız yanlız değilsin. Ama bir laptop'a ihtiyacın var ama alamıyorsan benimkini göndereyim!

    YanıtlaSil
  10. @Onur ALMIŞLAR,
    Eyvallah, senin ve diğer arkadaşların desteği için çok teşekkür ederim. Dediğim gibi amacım bu sisteme karşı ses çıkarmaktı.

    YanıtlaSil
  11. KARDEŞİM YİNE DÖKTÜRMÜSSÜN.. Bu anlatıığın olay ne kadar acı ve komik bir olay.. helal sana kardeşim tepkini belli etmişşin bu düzene sessiz kalmamışsın.. sanada bu yakışırdı..

    YanıtlaSil
  12. Tek başına kalmakta çaresiz kalmakta zordur :) seni anlıyorum.. sen denilecek herşeyi demişsin :) ne diyelim bu duruma seni düşürenler utansın ! :D

    YanıtlaSil
  13. üniversite hayatı yaşamak güzel.

    YanıtlaSil
  14. bende aynı durumdayım bilgisayarım da olmazsa yanmışım, hapise hissediyorum kendimi balıkesir üniversitesi yazmayın yazarsanızda, FEF NEF başka yer seçmeyin MYO özellikle, :(

    YanıtlaSil

Yorum Gönder