Blog yazmaya ilk başladığımda Blogger platformundaki bilgi yelpazesi çok kısıtlıydı. Şu an standart olan bir çok özellik o zamanlarda ya yoktu ya da uzun uğraşlar sonucu elde edilebiliyordu. Aslında yıllar yıllar öncesinden bahsetmiyorum, altı üstü 4 yılı ancak devirdik. Fakat teknolojinin baş döndüren hızına bakıldığında 4 yıl bir asır gibi zaten.
Blogger ile ilgili yazdığım bir çok yazı tamamen kendi ihtiyaçlarımdan doğmuştu. Önce kendim deniyordum, sonrasında da sizlere sunuyordum. Böyle böyle Türkiye'de bir çok ilki de gerçekleştirip bugünlere kadar geldim. Şimdi, ne eskisi gibi heyacanlıyım ne de zaman bulabiliyorum. Zaten arşive bakıldığında bu durum yüzüme soğuk bir rüzgar gibi çarpıyor. İnsanoğlunun hayatının her döneminde bazı şeyler yükselişe bazı şeyler de inişe geçer. Sanırım, blog yazmak da benim hayatımda inişe geçen şeylerden biri. Bunu söylemek içimi acıtsa da bu durumu inkar etmek sadece kendimi kandırmak olur.
Blogger İpuçları kategorisinde yazdığım onlarca yazıya baktığımda o zamanlar düşünemediğim bir şeyi görüyorum: Sorumluluk. Ben o yazıları yazdığımda kimseye destek sözü vermesem de gelen her soruya büyük titizlikle cevap vermeye çalışıyordum. Öyle ki bazı sorulara cevap verebilmek için saatlerce uğraşıyordum. Dürüst olmak gerekirse şimdi ne o sabır var ne de vakit. Peki, bu yazılara gelen sorular bitti mi? Hayır, hala devam ediyor. Bazen ne yazdığımı tekrar okumak zorunda bile kalıyorum. İşin en zor kısmı da yazılan yazının güncel kalabilmesi. Öyle konular olabiliyor ki şimdi esamesi bile okunmayan bir konu hakkında yazılmış olabiliyor. Sözgelimi şimdi kapalı olan bir servis hakkında yazdığınız yazıya halen yorum gelebiliyor. Bu durumda yazınız artık bir bilezik değil pranga olmaya başlıyor.
Geçen 4,5 senede bazı yazarların 'buraya kadarmış' diyip bloglarını öksüz bıraktıklarını her gördüğüm de acaba diyordum, acaba bir gün ben de bunu yapacak mıyım? Çok şükür henüz o aşamada değilim, aksine bazen yine bir hırsla yazmak istediğim halde blogun çerçevesine uymayan konulardan sebep yazamıyorum. Söz gelimi, yaşanan siyasi ve toplumsal olaylar hakkında düşüncelerimi yazmak istesem de burasının doğru adres olmadığını düşünüyorum.
Bu blogda halen sevinçlerimi ve hüzünlerimi paylaşabiliyorum. Bunu en başında da yapıyordum, yapmaya da devam edeceğim. Blogger hakkında da yazmaya değer gördüğüm şeyler oldukça yazmaya devam edeceğim. Bugünlere kadar benimle olan vefalı okuyucularıma teşekkür ediyorum.
Blogger ile ilgili yazdığım bir çok yazı tamamen kendi ihtiyaçlarımdan doğmuştu. Önce kendim deniyordum, sonrasında da sizlere sunuyordum. Böyle böyle Türkiye'de bir çok ilki de gerçekleştirip bugünlere kadar geldim. Şimdi, ne eskisi gibi heyacanlıyım ne de zaman bulabiliyorum. Zaten arşive bakıldığında bu durum yüzüme soğuk bir rüzgar gibi çarpıyor. İnsanoğlunun hayatının her döneminde bazı şeyler yükselişe bazı şeyler de inişe geçer. Sanırım, blog yazmak da benim hayatımda inişe geçen şeylerden biri. Bunu söylemek içimi acıtsa da bu durumu inkar etmek sadece kendimi kandırmak olur.
Blogger İpuçları kategorisinde yazdığım onlarca yazıya baktığımda o zamanlar düşünemediğim bir şeyi görüyorum: Sorumluluk. Ben o yazıları yazdığımda kimseye destek sözü vermesem de gelen her soruya büyük titizlikle cevap vermeye çalışıyordum. Öyle ki bazı sorulara cevap verebilmek için saatlerce uğraşıyordum. Dürüst olmak gerekirse şimdi ne o sabır var ne de vakit. Peki, bu yazılara gelen sorular bitti mi? Hayır, hala devam ediyor. Bazen ne yazdığımı tekrar okumak zorunda bile kalıyorum. İşin en zor kısmı da yazılan yazının güncel kalabilmesi. Öyle konular olabiliyor ki şimdi esamesi bile okunmayan bir konu hakkında yazılmış olabiliyor. Sözgelimi şimdi kapalı olan bir servis hakkında yazdığınız yazıya halen yorum gelebiliyor. Bu durumda yazınız artık bir bilezik değil pranga olmaya başlıyor.
Geçen 4,5 senede bazı yazarların 'buraya kadarmış' diyip bloglarını öksüz bıraktıklarını her gördüğüm de acaba diyordum, acaba bir gün ben de bunu yapacak mıyım? Çok şükür henüz o aşamada değilim, aksine bazen yine bir hırsla yazmak istediğim halde blogun çerçevesine uymayan konulardan sebep yazamıyorum. Söz gelimi, yaşanan siyasi ve toplumsal olaylar hakkında düşüncelerimi yazmak istesem de burasının doğru adres olmadığını düşünüyorum.
Bitirirken...
Bu blogda halen sevinçlerimi ve hüzünlerimi paylaşabiliyorum. Bunu en başında da yapıyordum, yapmaya da devam edeceğim. Blogger hakkında da yazmaya değer gördüğüm şeyler oldukça yazmaya devam edeceğim. Bugünlere kadar benimle olan vefalı okuyucularıma teşekkür ediyorum.
üzüldüm...
YanıtlaSiltwitterda takibe aldım sizi, sis goldilock.
Çok da kesin bir veda değil umarım.
sevgiler.
Bir blog daha açın...n'olacak ki? İnsanların okuyacağından eminim orayı da. Ben kesin okurum :). Ben şimdi bir başka bloga başladım. Daha farklı bir blog. Yorum yok, yazar adı yok, kimin yazdığına dair hiç bir şey yok. Sırf içimdekileri atabilmek için oluşturduğum bir blog.
YanıtlaSilBence de yazmaya devam etmelisin üstad yoksa sendeki bu yeteneğin ışıldamayan demir gibi paslanır gider.
YanıtlaSilBen her gün merakla yeni bir konu daha eklemiş diye siteyi ziyaret ediyorum. Eminim benim gibi bir çok kişi daha vardır. Ayda bir konu bile yazsan bana kafi ;)
2007'de başladığım ve artık heyecanımı kaybetmekle beraber, gene de, bloğumuz yapamadığım her günde, sizin ve yorumlarınızın katkıları büyük. teşekkür ederim.
YanıtlaSilayrıca mafiamax.com şeklinde, ie, mozilla ve chrome'de siteniz google 404 hatası veriyor.
Eh, gerçekten de öyle. O zamanlar çok uğraş isteyen şeyler olan yazımıza devam linki ekleme, yorum bulutu yapma, efendime söyleyeyim son yorumlar... Bunların hepsi basit bir eklenti halinde blogger bünyesinde yer almaya başladı. O zamanlar ne uğraşırdık bunlarla! Ama şu da bir gerçek, sizin yazılarınız sayesinde pek çoğunun da üstesinden gelmeyi başardık. Bu yüzden size bir kez daha kocaman kocaman teşekkürler. Nice yazılarda görüşmek üzere...
YanıtlaSil@Sishyphos,
YanıtlaSiltwitter'ı pek sık kullanmıyorum doğrusu. Bu yazı da bir veda yazı değil, sadece içimdekileri size dökmek istedim ;) Sevgiler.
@jupiter,
Aslında başka bir bloga ihtiyacım yok. Ben yazmak istediğim yazılar var ama buraya yazamıyorum derken içimdeki yazı yazma isteğinin bitmediğini vurgulamak istemiştim.
@rhosus,
Çok teşekkür ederim. RSS'den talip edersen yorulmazsın ;)
@muhaber,
Rica ederim, yazımda da dediğim gibi vefa çok önemli. Ben de çok şükür bunu yeterince hissediyorum. Ayrıca uyarınız için de teşekkür ederim. Ayarı düzelttim, bakalım sorun düzelecek mi.
@mit,
Ben de size kocaman kocaman teşekkür ederim. İnşallah.
daha önceleri defalarca farklı isimler ve çıkışlar tutturarak web sitesi yada blog açtım. kimisinde gelir elde etmeyi, kimsinde ise sanal bir ortamda insanlarla iletişimi yakalamayı amaçladım. Sonuçda bir çoğu benim iyi analiz edemememden, konseptin değişmesi ve hayattaki bakış açılarıma ters düşmesi sebebiyle son buldu.
YanıtlaSilŞimdi yalnız kendi adıma has bir blogta mesleğim olan bilgisayar-yazılım üzerine karşılaştığım sorunları bir kütüphane gibi bir araya getireceğim bir blog oluşturdum. Bu henüz yeni...
Mafiamax.com u uzun bir süredir (2.5 yılı aşkın bir süre olsa gerek) takip ediyorum. Gelir amacı olarak getirisini bilemiyorum, sanal ortamda saygınlık ve iletişimi yakaladığını gördüğüm ender bloglardan biri olduğunu söyleyebilirim. Yalnız yanılmıyorsam site yazarının mesleğinin dışında bir consepte sahip olduğunu gözlemledim. durum bu olunca yaşantımızda ki uğraşımızla örtüşmeyen uğraşlarımız mantık dışı kalıyor. Zaten biz değer mi değmez mi sorularını soran insanlarız. Ben @MaFiAMaX a katılıyorum :)
@ozkiremitci,
YanıtlaSilAz önce blogunuza uğradım ve benden bir hafta kadar önce benzer düşüncelerde yazı yazdığınız gördüm. Aynı duygularda kimbilir kaç blog yazarı vardır.
Blog yazmaya bir konseptt ile başlamak insanı sınırlandıran bir şey. Ama yeterli çalışıldığı takdirde de başarılı olma şansı genel bloglara göre çok daha yüksek. Umarım siz de başarılı olanlardan olursunuz.
Dağıldık hocam :)
YanıtlaSilİlgiyle takip ettiğim bir blog burası, pek yorum yazmasamda sıkı bir takipçinizim. Üzerinizdeki rehaveti bir an önce atıp meydanı çakma blogculara bırakmayın derim (:
YanıtlaSilya üstad, zamanında sizde olan ve yukarıya yorumu yazdığım, www'siz girememe durumu ben de oluştu. ben çözemedim. siz hemen çözmüştünüz :) nasıl oluyor bu iş.. yardımcı olursanız çok memnun olurum. al sana bir pranga daha :(
YanıtlaSilşimdi baktım. olmuş. tamamdır :) zahmet olmasın...
YanıtlaSilEkran görüntüsündeki gibi DNS Host kayıtlarınıza @ kaydı eklerseniz sorun çözülür ;) Type olarak da 'A Records' olacak.
YanıtlaSilAslında sadece kendinizi değil bir çok blog yazarının anlatmak isteyipte anlatamadıklarını yazmışsınız. Yıllar geçip, yaşta ilerleyince artık insanın sevdiklerini veya yapmak istediklerini yapması değil de yapmak zorunda olduğu şeylerle zamanı tükeniyor ve bu yüzden de diğer şeylerden zamanla soğuyup yapacak vakti de olmayınca bir kenarda kalıyor. Sanırım siz de bunu anlatmak istemişsiniz.
YanıtlaSil@Zafer,
YanıtlaSilYorumunuz tam anlamıyla durumu açıklıyor. Gerçekten de artık yapmak zorunda olduğumuz şeyleri yapmaktan diğer şeylere vakit kalmıyor.
bahsettiğin siyasi görüşlerini de yazıcağın bi blog açmayı düşündün mü??
YanıtlaSil@Hakan,
YanıtlaSilBelli bir siyasi görüşü savunmaktan öte dünya görüşümü, olaylara bakışımı anlatmak isterdim ama bunun için de emek vermek gerek. Şu an için yoğunluğumu gözönüne aldığımda böyle bir blog açamam.
Merhaba ,
YanıtlaSilBende sizinle 2008 lerde tanıştım. Yeni bir blogger olarak yaşadığım sorunlara çözüm ararken buldum sizi. Zaman zaman yazılarınızdan faydalanıp önerilerinizi blogumda uyguladım. Bazen beceremediğim işlemler olduğunda kişisel yardım istedim.
Şimdi yazınızı okuyunca bende o günlere gittim.
Uzun zamandır blogumu güncelleyemiyorum. İlk günlerin heyecanı kalmadı demekki. Ama kapatmayı düşünmedim hiç.
Blog dünyasında var olmayı başarmamdaki etkenlerden biri olarak size teşkkürlerimi iletmek istiyorum bu vesileyle.
Kolay gelsin,
Saygılarımla*
@HADİYE,
YanıtlaSilBen de size teşekkür ederim ki böyle vefalı davrandığınız ve içten yazdığınız için.
Hadiye gibi bende yıllar önce bilmiyorum tam olarak zamanı ama template sorunuyla blogunuzla tanışmıştım sonra kişiyel yardımlarınızla blogun template sorununu toparlamıştık o zamandan beri takip :) blogu bırakmak bilmiyorum gerçek hayatın yoğunluğundan bazen ilgi azalıyor ama kendi adıma 2007'de bir emekle uğraşla bir zevkle başlayıp sonra terk etmek olmaz diye düşünüyorum.
YanıtlaSilgerçekten üzgünüm.
YanıtlaSil